Bir gaz kazanı için voltaj dengeleyici - satın almaya değer mi ve ne seçmeli?

Otonom ısıtma sistemleri, özel evlerde ve hatta şehir dairelerinde giderek daha yaygın hale geliyor. Böyle bir sistemin kazanı, çalışması için sabit bir şebeke voltajının gerekli olduğu yerleşik bir elektronik ünite tarafından kontrol edilir. Apartman sahipleri bu sorunu çeşitli stabilizatörler kullanarak çözmektedir.

Kazanın bir dengeleyiciye ihtiyacı var mı

Forumlarda, bir gaz kazanı için voltaj dengeleyicinin tartışıldığı konularda, doğrudan zıt görüşler vardır:

1. Stabilizatör gerekli değildir, kazan tüm çalışma süresi boyunca onsuz iyi çalışır.
2. Kazan bir dengeleyici ile bağlanmalıdır, aksi takdirde arıza olasılığı çok yüksektir.

Her iki görüş de gerçeklerle desteklenmektedir.

Kesinlikle tüm kazanlar için çalıştırma talimatları, özel Gereksinimler besleme voltajına. Ekipmanın 230 (üretim ülkesine bağlı olarak 240) V, 50 Hz'lik bir ev ağına bağlı olduğunu söylüyorlar.Gerilim ve frekansta izin verilen sapmalar, daha yüksek harmoniklerin içeriği (sinüzoidal olmayan gerilim) gibi ek koşullar belirtilmemiştir.

Artık mağazalarda oldukça geniş bir stabilizatör yelpazesi var.

Genel olarak bu, elektronik ünitenin yerleşik güç kaynağının, devre için gerekli besleme voltajını standarda uygun bir şebeke voltajında ​​​​sağladığı anlamına gelir. Aynı zamanda, kazan kurulumuna dahil olan diğer elektrikli ekipmanların, özellikle soğutma sıvısının cebri sirkülasyonu için aşırı basınç oluşturan bir pompanın normal çalışması da garanti edilir.

Avrupa standardı, uzun bir süre için +/- %5 ve kısa bir süre için +/- %10 toleransla 230 V'luk şebeke voltajının nominal değerini belirler. Şunlar. sistem, 207-253V şebeke gerilimleri aralığında arıza ve bileşenlerin arızası olmadan çalışacaktır.

Şu anda, Rus şebeke voltajı standardı Avrupa standardı ile tutarlıdır, nominal değer 230V'dir ve izin verilen sapmalar hiçbir yönde %10'dan fazla değildir.

Aynı zamanda üreticiler, standart tarafından belirlenenden daha fazla olan şebeke voltaj sapmaları durumunda kazan ekipmanının arızalanmasını bir garanti durumu olarak görmezler. Buna göre, şebekedeki düşmeler veya dalgalanmalar izin verilen limitleri aşarsa (voltaj 207V'nin altına düşer veya 253V'un üzerine çıkarsa), stabilizasyon gerekli hale gelir.

Birçok ısıtma ekipmanı üreticisi, ısıtma sisteminde voltaj dengeleyici olmadan garanti vermeyi reddedebilir.

Bu nedenle, kullanıcı, ağın kararlılığı hakkındaki kendi verilerine dayanarak bir dengeleyici satın alma kararı vermelidir. Elbette, standarttan sapma durumunda, mahkeme de dahil olmak üzere elektrik sağlayan sağlayıcıdan talepte bulunmak mümkündür, ancak bu süreç uzundur ve kazanın arızadan korunmasına yardımcı olmayacaktır.

Kazan için voltaj stabilizatör çeşitleri

Şebeke voltajının ölçümleri, izin verilen sınırların ötesine geçebileceğini gösteriyorsa ve bir stabilizatör satın alınması gerektiği kabul ediliyorsa, öncelikle cihazın tipine karar vermelisiniz. Şu anda, her biri kendi avantajları ve dezavantajları olan çeşitli şema varyantları üretiliyor.

Ferro-rezonans stabilizatörleri

Ferro-rezonans cihazları, Sovyet döneminden beri Rusya'da iyi bilinmektedir. Yerli sanayi tarafından üretilen ilk stabilizatörlerin inşa edilmesi bu şemaya göre yapıldı.

Böyle bir dengeleyicinin şeması, ortak bir çekirdek üzerinde bulunan 2 sargıyı içerecektir - birincil ve ikincil. Ayrıca, manyetik devrenin birincil sargılı bölümü doymamıştır ve ikincil sargı ile daha küçük kesit nedeniyle doyma modundadır.

Sonuç olarak, birincil sargıdaki artan voltaj değişiklikleriyle, ikincil sargıdaki manyetik akı pratikte değişmeden kalır, bu da çıkış voltajının stabilizasyonunu sağlar. Birincil sargının aşırı akımı manyetik bir şönt ile kapatılır.

Böylece, stabilizatör devresi:

Programın avantajları, geçen yüzyılın 50-60'larında üretilen cihazların çoğunun bugün performans ve özelliklerini koruduğu gerçeğiyle de doğrulanmaktadır.

Bununla birlikte, bu tür stabilizatörlerin, artık nadiren kullanılmaları nedeniyle bazı dezavantajları da vardır:

• Önemli ağırlık ve boyutlar.
• Düşük verimlilik ve sonuç olarak devre elemanları üzerinde büyük miktarda ısı salınımı.
• Şebeke gerilimi için tasarlanmış, güçlü sargı ünitelerine sahip tüm cihazların özelliği olan gürültülü çalışma.
• Akım aşırı yük ve rölanti modlarında kararsız çalışma.
• Stabilizasyonun mümkün olduğu oldukça dar bir giriş voltajı sapmaları aralığı.

Bütün bunlar, ferro-rezonanslı olanların daha modern analoglarla yaygın olarak değiştirilmesine yol açtı.

Elektromekanik stabilizatörler

Elektromekanik stabilizatör devrelerinin ana bileşeni, bir ototransformatördür - dönüşüm oranını değiştirmenize izin veren bir cihaz. Bu, akım toplama elemanının transformatör sargısı - rulo, kaydırıcı veya fırça tipi boyunca hareket ettirilmesiyle elde edilir.

Kontağın hareketi, giriş voltajını ölçen ve bunu çıkışta ayarlanan değerle karşılaştıran bir elektronik devreden kontrol alan bir servo sürücü tarafından gerçekleştirilir.

Böyle bir planın avantajları şunları içerir:

Elektromekanik stabilizatörlerin ana dezavantajı, çalışma sırasında bir elektrik arkının (kıvılcım) ortaya çıkmasıdır. Hareketli kontağı trafo sargısının dönüşleri boyunca hareket ettirirken akım akış devresindeki kesintilerden kaynaklanır. Sargı katı bir endüktansa sahip olduğundan, akımın kesilmesi ark boşalmasına neden olur. Buna göre, bu tür ekipmanların gazlı cihazlarla aynı odada kullanılması yasaktır!

Bununla birlikte, özellikle şemanın başka dezavantajları olduğundan, böyle bir çözüme rasyonel denemez:

• Kontak hareket ettiğinde daha önce bahsedilen çıkış voltajında ​​​​kırılır.
• Giriş voltajındaki değişikliklere hızlı bir şekilde yanıt vermenize izin vermeyen servo yanıt süresi ile ilişkili atalet.
• Ototransformatörün önemli ağırlığı ve boyutları.
• Hareketli bir düğümün varlığı nedeniyle yetersiz güvenilirlik.
• Hareketli kontağın sık bakım ihtiyacı.

Kısacası, bir kazan için bir stabilizatör seçerken, elektromekanik cihazların dikkate alınmaması önerilir.

röle devreleri

Röle devreleri, bir ototransformatör veya primer ve/veya sekonderde birden çok kademeye sahip bir transformatör ile çalışır. Bu durumda röleler, cihazın çıkışında belirtilen gerilime mümkün olduğunca yakın bir gerilim sağlayacak şekilde gerekli trafo musluklarını bağlayan anahtar görevi görür.

Aslında, bu çalışma prensibi, dönüşüm oranını değiştirerek, ancak hareketli bir kontakla değil, bir anahtarı değiştirerek (röle kontak grubu) voltaj stabilizasyonunun da gerçekleştirildiği elektromekanik cihazlara benzer.

Bu, elektromekanik stabilizatörlerin ana dezavantajından kurtulmayı mümkün kıldı - kıvılcım.

Ek olarak, bu tür cihazlar diğer avantajlarla karakterize edilir:

• Rölenin tepki süresine bağlı olarak giriş voltajındaki değişikliklere tepki hızı (10-20 ms aralığındadır, bu da şebeke voltajının 0,5-1 periyodu süresiyle karşılaştırılabilir).
• Basit ve güvenilir kontrol şeması.
• Kullanılan rölelere bağlı olarak önemli MTBF.
• Bakım kolaylığı ve yedek bileşenlerin düşük maliyeti.
• Akım aşırı yüklenmelerine karşı düşük hassasiyet.

Devrenin ana dezavantajları, stabilizasyonun doğruluğunu, sargı tertibatının karmaşıklığını azaltan kademeli voltaj regülasyonudur.

Yarı iletken (tristör ve triyak) devreleri

Yarı iletken anahtarlı cihazlar - tristörler ve triyaklar iki prensibe göre oluşturulabilir:

1. Röle devresine benzer. Aradaki fark, anahtar olarak röle kontakları değil, yalnızca yarı iletken cihazların kullanımındadır.
2. Girişte bir transformatör kullanılması ve tristörlerin (triyaklar) açılma açısını değiştirerek çıkış voltajının düzenlenmesi.

İlk devre, röle ile benzer özelliklere sahiptir, ancak daha yüksek bir hıza sahiptir. Aynı zamanda, yarı iletken anahtarları kontrol etmek için daha karmaşık bir devre gereklidir ve bunların kendileri daha yüksek bir maliyete, daha düşük aşırı yük kapasitesine ve MTBF'ye sahiptir.

AC voltaj regülatörlü bir devrede dönüşüm oranı değişmeden kalır. Voltajın etkin değeri, anahtarların açılma anı kontrol edilerek sabitlenir. Bu yaklaşım, sarma tertibatının ve bir bütün olarak tasarımın maliyetini basitleştirmeyi ve düşürmeyi mümkün kılar.

Bununla birlikte, bu düzenleme yönteminin, ana sinüzoidal olmayan çıkış voltajı ve ağda indüklenen yüksek düzeyde parazit olan kendi dezavantajları vardır.

İki bağlantılı (inverter) stabilizatörler

Bu tür devreler yapıya göre inşa edilir - filtreli kontrolsüz bir doğrultucu - kural olarak, düşüşler sırasında stabilizasyonu sağlamak için bir çıkış transformatörlü bir invertör.

Devre maksimum hıza sahiptir, tüm modlarda yüksek güvenlik sağlar, çok çeşitli giriş voltajı sapmalarında stabilizasyon doğruluğunu garanti eder.

Başlıca dezavantajları:

• Kontrol sisteminin karmaşıklığı;
• Yüksek fiyat.

Ek olarak, inverter tuşlarını kontrol etmek için seçilen yönteme bağlı olarak, çıkış voltajı, pompanın çalışmasını olumsuz yönde etkileyen sinüzoidal olandan büyük ölçüde farklı olabilir.

Genel olarak, satın alınmasının sahibinin bütçesine uyması durumunda, bir kazan için en iyi seçenek olarak kabul edilebilecek invertör devresidir.

Kazan parametrelerine göre stabilizatör seçimi

Bir stabilizatör devresi seçtikten sonra, kazanın elektriksel parametrelerine göre belirli bir modele karar vermek gerekir.

Seçim için tek koşul güç tüketimidir. Kazanın teknik özelliklerinde bulunabilir. Alıcı, kazanın termal çıkışıyla değil, elektrik gücüyle ilgilenir.

Stabilizatör, belirtilen gücü en az %25-30'luk bir marjla sağlamalıdır. Marj, nominal değeri birkaç kez aşabilen pompanın başlangıç ​​akımlarının hesaplanmasından alınır. Ancak bu süreç kısa sürelidir ve belirtilen %25-30'luk oran oldukça yeterlidir.

Sık sorulan

Bir gaz kazanı için bir dengeleyici, besleme şebekesinde önemli sorunlar olması durumunda ekipman arızasını önleyecektir. Maksimum koruma sağlamak için en uygun devre uygulamasını ve parametrelerini seçmelisiniz.

Bir gaz kazanı için voltaj dengeleyici seçmek için video ipuçları